تأثیر ورزش های کف لگن بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری

مقدمه و هدف: یکی از مشکلات شایع در در زنان میان سال بی اختیاری استرسی ادراری است که می تواند بر کیفیت زندگی آنها مؤثر باشد. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر انجام ورزش های کف لگن بر کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری بود. مواد و روش ها: این مطالعه یک پژوهش کارآزمایی بالینی است که در سال 1388 در بیمارستان شهید اکبرآبادی تهران انجام شد. تعداد 50 زن مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری که واجد شرایط ورود به مطالعه بودند، بعد از پر کردن پرسشنامه ارزیابی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بی اختیاری ادراری، نحوه انجام ورزش های کف لگن را آموزش دیدند و به مدت 12 هفته متوالی ورزش ها را انجام داده و در انتهای ماه سوم کیفیت زندگی آنها قبل و بعد از مداخله مورد ارزیابی قرار گرفت. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری توصیفی و آزمون تحلیلی تی زوج تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: 46 بیمار ورزش های کف لگن را تا انتهای ماه سوم انجام دادند. نتایج آزمون تی زوج نشان داد که میانگین نمره کیفیت زندگی زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری قبل از انجام ورزش های کف لگن 77/23±15/53 و نمره کیفیت زندگی آنها بعد از انجام مداخله 20/16±82/77 بود که تفاوت معنی داری بین آنها وجود داشت(0001/0 p<). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که انجام ورزش های کف لگن در بهبود سطح کیفیت زندگی افراد مبتلا به بی اختیاری استرسی ادراری مؤثر می باشد.